गौरी खण्डकाव्यमा करुण रस
DOI:
https://doi.org/10.3126/jki.v10i1.55477Keywords:
वियोग, शोक, सञ्चारीभाव, समाख्याता, स्थायीभावAbstract
गौरी खण्डकाव्यमा करुण रस शीर्षकको लेखमा गौरी खण्डकाव्यको रस सिद्धान्तका आधारमा विश्लेषण गरिएको छ । रसका विभिन्न प्रकारहरू मध्ये करुण रसका आधारमा यो काव्यको सिर्जना भएको पाइन्छ । काव्यमा तरुण अवस्थामै पत्नीको निधनबाट मर्माहत बनेका समाख्याताले वियोगको पीडा व्यक्त गरेका छन् । गौरी शिशु अवस्थाका छोरीलाई छाडेर मृत्यु वरण गरेपछि आफू विधुर बनेको कारुणिक वेदना प्रस्तुत भएको छ । प्रस्तुत काव्यमा सुरुदेखि अन्त्यसम्म शोकभावको सशक्त रूप रहेको पाइन्छ । खण्काव्य विश्लेषणका क्रममा यो लेख पूर्वीय रससिद्धान्तअन्तर्गत करुण रसमा केन्द्रित रहेको उल्लेख गरिएको छ । यहाँ सुन्दर पारिवारिक जीवनमा वियोगको वज्रपातबाट प्रताडित अवस्था मुख्य रूपमा रहेको छ । वियोगमा परेपछि प्रत्येक समय सम्झनाले सताइरहने गर्दाको पीडासँगै छोरीहरूले गरेको आमाको खोजीबाट समाख्याताको हृदय अझ व्यथित बनेको छ । “गौरी खण्डकाव्यमा करुण रस” लाई मुख्य समस्याका रूपामा लिएर गुणत्मक पद्धतिमा केन्द्रित रही लेख पूरा गरिएको छ । यहाँ विषय—परिचय, अध्ययनको विधि, विश्लेषणको सैद्धान्तिक आधार, गौरी खण्डकाव्यको विश्लेषणजस्ता उपशीर्षका माध्ययमबाट विश्लेषण गरी काव्य शोकभावयुक्त रहेको निष्कर्ष निकालिएको छ ।
Downloads
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Research Management Cell (RMC), Mahendra Morang Adarsh Multiple Campus

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
This license enables reusers to distribute, remix, adapt, and build upon the material in any medium or format for noncommercial purposes only, and only so long as attribution is given to the creator.